Θαλασσινή

Έλα κοντά μου, Αρχόντισσα, του ήλιου θυγατέρα,
να σ' αγκαλιάσω που ποθώ και τούτη την εσπέρα.
Να σου φορέσω στα μαλλιά τ' ολόχρυσο στεφάνι,
να σε κρατώ στην αγκαλιά, σαν πιάνουμε λιμάνι.

Έλα! κοντά που σ' αγαπώ και που διψώ τα χείλη,
να σε χαρώ, σα να ΄τανε το τελευταίο μας δείλι.
Έλα κοντά για να σου πω δυο λόγια για τ' αστέρια,
πριν να ριφθούν στην άβυσσο και γίνουν πεφταστέρια. 

Έλα κοντά, Θαλασσινή, μαζί μου να σαλπάρεις,
να σου χαρίσω τ' όνειρο κει που φυσά ο Βαρδάρης.
Να σου γνωρίσω τ' άπειρα τα μήκη και τα πλάτη,
να κοιμηθώ σε, μέσαθε στα χρώματα του αχάτη.

Τ' άστρα κι απόψε ξενυχτούν για σένα στη βαρδιόλα
κι ένα, ο καιρός που ξέβρασε στης πρύμνης τα πανιόλα.
Είπαν για σε πως στάλθηκε, για να 'σαι ευτυχισμένη,
καθάρια κι απαστράπτουσα ψυχή μου, αγαπημένη.

Οι χαραυγές, τα δειλινά, τα πέλαγα και οι κόσμοι
τα ηλιοβασιλέματα, οι βασιλικοί και οι δυόσμοι,
όλα για σένα φτιάχτηκαν, στο νου σου να τα χτίζεις
κι ό,τι, που δεν είναι σωστό, στα χάη να τα γκρεμίζεις. 

©Kalliopi Tsouchlis