Γλυφό μου χάδι
Ταξίδευες στη Δύση,
Κατέρρεα στην Ανατολή,
Χαράματα συναντηθήκαμε.
Στη ρουλέτα το μυαλό,
Στον τροχό της η καρδιά,
Διάλεξε το χρώμα.
Κι αν χάσεις μη φοβάσαι,
Κι αν κλάψεις μη τρομάξεις,
Άξιζε την προσφώνηση.
Αγάπη τ’ όνομα της…
©Kalliopi Tsouchlis
Άνομο φιλί
Απόψε θα σ' ονειρευτώ,
Λευκή γραμμή θυμάσαι;
Μια αίσθηση πορφύρα.
Σ' ασάλευτο νερό,
Δεν έσβησαν οι φάροι,
Μη ξεχάσεις.
Βρεγμένη γη η μυρωδιά σου,
Βροχή μου και κατάρα,
Δεν θα σ' αγκαλιάσω.
Φοβάμαι τη σκιά σου,
Χίλιες σταγόνες σώμα,
Δίστασες ;
Σε φιλώ...
©Kalliopi Tsouchlis
Ανέγγιχτα δεσμά
Κι αν δεν σου μιλώ,
Στιγμή μη φοβηθείς,
Στ' αεροπλάνα να πετάς.
Στα βαπόρια να κουρνιάζεις,
Στους φίλους τους παλιούς,
Μοιράσου τα σκοτάδια.
Ξαθέρι πια δεν θα μ' ακούς,
Μα θα με νιώθεις στο λεπτό,
Σκιά στη ρότα σου θα γίνω.
Να προσέχεις...
©Kalliopi Tsouchlis
Ψευδαίσθηση
Διαβάζω τον επίλογο,
Θυμίζεις οπτασία,
Αναρωτιέμαι αν υπάρχεις.
Στο φάρο οι απαντήσεις,
Θαμμένες μες τη δίνη,
Υπάρχεις;
Χρόνος εχθρός σμιλεύει,
Υπόνοια στην πρόκληση,
Μη γυρίσεις να σε δω.
Φύγε...
©Kalliopi Tsouchlis
Γυμνή πληγή
Κι αν μ' αρνηθείς,
Μη πάρεις δάκρυ,
Στο μώλο δώρισε το.
Κοίταξε τον ήλιο,
Χάραξε τη θάλασσα,
Στάξε στο κύμα γυρισμό.
Στο χρόνο παραδώσου,
Σε μένα που σ' αγάπησα,
Στο στίχο το στερνό.
Θα γράψω σ' αγαπώ.
©Kalliopi Tsouchlis
Προμνησία
Πόνος βουβός το δάκρυ σου,
Χτυπάει στα δυο βίντζια.
Σε μία γωνιά της κουπαστής,
Θρηνεί για το κακό μας.
Το τραύμα όπως προέκυψε,
Στης συντριβής το δράμα.
Όπως εκείνο θέλησε για εμάς η μοίρα η Πόρνη...
©Kalliopi Tsouchlis
Δειλή σιωπή
Στέκεσαι τόσες ώρες,
Τι κοιτάζεις;
Mήπως τ’ ανέμου τη ριπή;
Σκοτάδι γύρω σε τυλίγει,
Δεν τολμάς να τ' αντικρίσεις,
Πασχίζει η στάχτη,
Άγγιξε την αν τολμάς,
Αν,
Θα ήταν όλα αλλιώς...
©Kalliopi Tsouchlis
Άπραγος χρόνος
Άφθονο οξύ ρέει κι απόψε στην πληγή,
Που είσαι μονάκριβε μου;
Μοχθείς να επουλώσεις τη φθορά,
Θυμίζει η νύχτα κεραυνό,
Κεραυνόπληκτε εαυτέ μου,
Που είσαι;
Ο χώρος αχανής,
Σ’ άπραγο χρόνο,
Σε ψάχνω;
Καλό ταξίδι ...
©Kalliopi Tsouchlis
Το μίασμα μου ποίηση
Στην ποίηση μιλάς απόψε,
Χαροπαλεύεις για να μάθεις,
Μόλυνση ψυχής η ποίηση.
Φάρμακο εντός σου,
Σ’ αποδυναμώνει στη στιγμή,
Στις λέξεις κρύβει δύναμη.
Τ’ όνειρο περνάει στο μελάνι,
Στον πάπυρο η καρδιά,
Κι εσύ;
Τα μάτια σου μπαλάντα,
Νότα μελωδική ο ψίθυρος,
Απόψε σ’ αφουγκράζομαι.
Γράψε το ρίγος στο χαρτί,
Αντέχεις;
Κι αν όχι;
Στα χείλη κρύβεται η αγάπη,
Στα μάτια ξετυλίγεται,
Μη ξεχάσεις.
Σ’ αγαπώ όπως το μίασμα εντός μου…
©Kalliopi Tsouchlis
Φήμη στη σκιά
Κι αν δεν υπήρξες απόψε σ’ ονειρεύτηκα,
αναρωτιέμαι μήπως;
Σ’ αφήνω εδώ μονάχη τροχοπέδη
Τυλίγεσαι σ’ απόγειο ιστό,
γιατί;
Άραγε θα μάθω;
Μα κι αν δεν ζήσω τίποτα,
αρκεί,
για να θυμάμαι εσένα στο φεγγίτη
©Kalliopi Tsouchlis
